Mo Visser

09/04/20 – “Dit Portret van een vrouw, van Erwin Blumenfeld intrigeerde me door de ogenschijnlijke symmetrie. De kadering en de belichting dragen daar aan bij. Toen ik langer keek ontdekte ik steeds meer imperfecties, waardoor ik haar eigenlijk nog mooier vond. Niemand is perfect en dat vind ik een heel fijne wetenschap. Het is ook lastig te bepalen. Wat is perfect en volgens wie? Ik vroeg mij onlangs af of het verbeteren van jezelf altijd goed is. En voor wie doe je dat dan? Het stikt bijvoorbeeld op het moment van de gezondheidsfreaks, fitgirls en yogameisjes. Ik ben zelf veganistisch gaan eten, omdat ik het graag goed wil doen voor lijf en dier. Maar aan alle kanten wordt je genept en opgehitst om dingen te doen of te kopen die totaal het tegenovergestelde veroorzaken dan dat ze beloven. Zijn deze verbeteringen wel echt beter? Wanneer groeit mijn ‘verbeterde’ zelf haar eigen kader uit? Het is goed om daar bewust van te zijn.” – Mo Visser