Esse van der Molen

01/05/20 – “Het diorama van Marit Dik trok mij aan door de ogenschijnlijk naakte vrouw in de natuur. Ze kwam door haar onbedekte huid kwetsbaar op mij over. Toen ik beter keek viel mij op dat ze comfortabel is met haar lijf in ondergoed en daardoor kracht uitstraalt. Dit verraste mij. En mijn eigen vooroordeel over deze vrouw des te meer. Het innemen van mijn persoonlijke vrijheid en het gevoel van vrouw zijn, is erg belangrijk voor mij. Hoewel het wel een uitdaging is om maatschappelijke verwachtingen van me af te schudden. De vrouwen in mijn werk doen dat triomfantelijk. Ze omarmen hun imperfecties en kwetsbaarheid door ze te tonen. Dat maakt ze tot ‘oervrouwen’. Ze gaan terug naar de basis en hun eigen kern. Dat optimisme geeft mij energie. Ik probeer zelf het negatieve in situaties niet te ontkennen en een positieve vorm te vinden om ermee om te gaan. Dat zit ook in m’n werk. Het werk is niet vrolijk en heeft een schaduwkant, maar toch zit er een hoopvolle boodschap in. Net zoals de zorgelijke tijden waarin we nu zitten, waarin aan de andere kant ook ruimte is voor liefdevolle aandacht en creativiteit. Dat kunnen we alleen maar vasthouden door af en toe terug te gaan naar onze innerlijk ‘oermens’ en de kracht van de natuur op ons in te laten werken.” – Esse van der Molen

esseswurk.nl